Waarom voel ik me schuldig over mijn vermoeidheid? (En hoe je dat loslaat)

Vermoeidheid is al zwaar genoeg. Maar als je daarbovenop óók nog schuldgevoel voelt, wordt het nog zwaarder. Waarschijnlijk herken je jezelf in de volgende uitspraken:
- Je wilt productief zijn, maar je lichaam laat het niet toe.
- Je ziet hoe anderen doorgaan met hun leven, terwijl jij wéér moet afzeggen.
- Je voelt je schuldig omdat je niet meer de persoon bent die je vroeger was.

Misschien herken je deze gedachten:

“Ik zou meer moeten doen.”
“Anderen hebben het ook zwaar, waarom lukt het hun wel?”
“Ik ben gewoon lui.”

Maar laten we één ding meteen helder maken: dit is niet jouw schuld.

Vandaag gaan we het hebben over waar dat schuldgevoel vandaan komt, waarom het je nóg vermoeider maakt en – het belangrijkste – hoe je het kunt loslaten.

Waarom we ons schuldig voelen over vermoeidheid

Als je altijd moe bent, is er een constante innerlijke strijd gaande.

Aan de ene kant weet je dat je lichaam rust nodig heeft. Aan de andere kant voel je de druk om ‘gewoon door te gaan’, zoals iedereen om je heen dat doet.

1. Onze maatschappij waardeert ‘druk zijn’

In onze cultuur wordt succes gemeten in productiviteit. Hoeveel je werkt, hoe druk je bent, hoeveel je ‘bijdraagt’.

Als jij door een chronische ziekte continu op de rem moet trappen, voelt het alsof je niet genoeg doet. Alsof je tekortschiet.

Je bent niet de enige die zo denkt.

Vrouwen met endometriose en chronische ziekten vertellen vaak dat ze zich schuldig voelen omdat ze:

• Niet fulltime kunnen werken.

• Sociale afspraken moeten afzeggen.

• Niet de energie hebben om hun partner, kinderen of familie te ondersteunen.

Maar dat schuldgevoel komt niet uit jezelf. Het komt van de wereld om je heen die ziek zijn als tijdelijk ziet.

2. Mensen begrijpen chronische vermoeidheid niet

Je hebt het vast al eens gehoord:

“Ik ben ook weleens moe.”
“Misschien moet je gewoon meer bewegen.”
“Je ziet er helemaal niet ziek uit.”

De buitenwereld ziet vermoeidheid als iets wat opgelost kan worden met een goede nacht slaap of een gezonde levensstijl. Maar dat is niet hoe chronische vermoeidheid werkt.

💡 Je kunt niet ‘gewoon even uitrusten’ en dan weer door. Vermoeidheid bij endometriose is geen gewone vermoeidheid – het is een constant energielek waar je rekening mee moet houden.

Waarom schuldgevoel je nog moeier maakt

Dit is belangrijk om te begrijpen: schuldgevoel is niet alleen een emotie, het is een energievreter.

Stel je voor dat je energie een batterij is.

Elke dag begin je al met minder lading dan een gezond persoon. Maar in plaats van die energie slim in te zetten, verspil je het aan:

-Jezelf forceren om toch iets te doen.
- Jezelf verwijten maken als dat niet lukt.
- Je constant vergelijken met anderen.

Dit zorgt voor extra stress in je lichaam.

Neuropsychologisch gezien gebeurt er iets belangrijks:

• Wanneer je je schuldig voelt, maakt je brein cortisol aan – het stresshormoon.

• Chronische stress verhoogt vermoeidheid en ontstekingen in het lichaam.

• Hoe meer je in je hoofd blijft hangen over wat je ‘had moeten doen’, hoe slechter je herstelt.

Met andere woorden: jouw schuldgevoel is niet alleen mentaal, maar fysiek uitputtend. Daarom kun je er zelf wat aan doen.

Hoe je het schuldgevoel loslaat (en je energie terugwint)

Nu je weet dat schuldgevoel onterecht én schadelijk is, is het tijd om het los te laten. Hier zijn drie krachtige stappen die je helpen om jezelf niet langer naar beneden te halen.

1. Leer hoe jouw energie écht werkt

Chronische vermoeidheid betekent dat je een ander energiemanagement nodig hebt.

• Je energie komt in pieken en dalen. Dit betekent dat je sommige momenten meer kunt doen en andere momenten minder – en dat is oké.

• Je hebt een andere manier van plannen nodig. Niet in uren, maar in energieblokken.

• Je moet prioriteiten stellen op basis van wat écht belangrijk is. Niet op basis van wat ‘hoort’.

Als je beter begrijpt hoe jouw energie werkt, wordt het makkelijker om schuldgevoel los te laten.

Wil je hier dieper op ingaan? In onze vermoeidheidscursus leer je precies hoe je grip krijgt op je energie, zonder over je grenzen te gaan.

2. Stop met vergelijken

Je vergelijkt jezelf misschien met:

• Gezonde mensen die wél kunnen werken en uitgaan.

• Je oude zelf, van vóór je diagnose.

• Andere vrouwen met endometriose die het ‘beter lijken te doen’.

Maar hier komt iets belangrijks:

💡 Iedereen heeft een ander lichaam, andere grenzen en een ander pad.

• Wat voor een ander werkt, werkt misschien niet voor jou.

• Vergelijken maakt je alleen maar verdrietiger en vermoeider.

• Focus op wat wél mogelijk is in jouw situatie.

3. Herprogrammeer je gedachten over rust

Veel vrouwen met een chronische ziekte voelen zich schuldig als ze rust nemen.

Want rusten voelt als ‘niets doen’. Maar dat is niet waar.

Rusten is actief herstellen.

Stel je voor dat je lichaam een telefoon is. Als je batterij op 5% staat en je blijft apps openen, valt je telefoon uit. Maar als je ‘m even aan de oplader legt, kun je later weer meer doen.

Jij bent geen uitzondering. Jij hebt ook een oplader nodig.

• Geef jezelf toestemming om te rusten.

• Zie het als een investering in je energie, niet als ‘tijdverspilling’.

• Weet dat jij de enige bent die jouw batterij goed kan managen.

Wil je leren hoe je jouw energie opbouwt zonder schuldgevoel?

Jouw energie is kostbaar. Gebruik het niet aan je schuldgevoel.

Je bent niet lui. Je bent niet zwak. Je doet wat je kunt met de energie die je hebt.

Laat los wat anderen denken. Laat los wat jij denkt dat je ‘moet’. Kies voor wat jou helpt.

Wil je praktische handvatten om slimmer met je energie om te gaan? De vermoeidheidscursus helpt je om meer energie over te houden voor jezelf – zonder over je grenzen te gaan.